"Denken is de grootste
vijand van ontspanning"
Interview
Fred van Beek
Fred van Beek (1930) heeft een sonore en rustgevende stem. Hij geldt als de nestor van de Nederlandse massage- en yogawereld. Bijna vijfentwintig jaar lang was hij de vaste masseur van het Nationaal Ballet.
Zijn "gouden" handen hebben vele fans, waaronder diverse bekende Nederlanders. Fred was de oprichter van het Genootschap voor Reflexologie en initieerde onderzoek naar oosterse en westerse massagetechnieken. Wij spraken met Fred over het thema "tijd voor jezelf".
Wat betekent rust voor je?
Rust is nu. Op dit moment speelt het zich af. Denken is je grootste vijand.
Zodra je gaat nadenken over rust of ontspanning, registreer je alle spanningen
in je lichaam en kom je niet tot rust. Dus: gewoon gaan zitten en het even
stil in jezelf laten zijn. De stilte is waarneembaar als je kijkt naar wat
er gebeurt, en je niet identificeert met opkomende gedachten. Rust moet je
nemen, alsof je een eeuwigheid de tijd hebt.
Maar je hebt al weinig tijd. Hoe schakel je
dan je tijdsbesef uit?
Het gaat niet zozeer om het uitschakelen in technische zin. Je moet gewoon
jezelf zijn. Wees thuis bij jezelf, voel en laat vooral los. Dat gaat het
beste, wanneer je aandacht voor je ademhaling hebt, en met name de uitademing,
het leeg maken van jezelf.
Wat is voor jou "tijd voor jezelf"?
Dat is eenvoudig. Jezelf aandacht geven. Al is het maar voor een paar minuten.
Vind je, dat je om rust te kunnen ervaren, je ook stress
moet kennen?
Absoluut. Het zijn elkaars tegenpolen. Zoals de dag de nacht nodig heeft,
bestaat ontspanning bij de gratie van spanning. Stress is eigenlijk heel gezond,
mits je er maar voor zorgt dat je regelmatig op je eiland van rust te vinden
bent. Yoga is wat dat betreft een goed voorbeeld. Een heleboel mensen denken
dat het alleen maar om ontspannen gaat. Maar dat klopt helemaal niet.
Is yoga dan hard werken?
Nee. Gewoon wakker zijn. Een mooie metafoor is de veer van een wekker. Als
je hem maar blijft opdraaien, dan zal hij op een gegeven moment breken. Maar
als je hem op het juiste moment laat terugdraaien, zal hij goed blijven functioneren.
Dus eerst de spanning, daarna het loslaten.
Wat doe je om je eigen "veer" op
te draaien?
Dan gebruik ik de "vuurademhaling". Ik leg mijn handen op mijn buik
en adem in verhoogd tempo in en uit. Op die manier verhoog je je adrenalinepeil.
Ik doe dat regelmatig als voorbereiding voor mijn lessen of workshops Daarnaast
maak ik mijn keel goed open met de zogenaamde leeuwenhouding. Daarbij breng
je je tong naar het puntje van je kin en sper je tegelijkertijd je ogen wagenwijd
open.
En als je wilt ontspannen?
Dan maak ik gebruik van geluid. Ik leg dan mijn handen op mijn borstkas, haal
rustig adem, en adem heel langzaam uit, waarbij ik geluid maak. Zo maak ik
contact met mijn binnenkant. Ik kom thuis bij mezelf. Daar word ik rustig
van.
Hoe ga je om met cliënten die gespannen
zijn?
Dan voer ik eerst de spanning nog een klein beetje verder op. Tot het breekpunt
zich aankondigt. Na de ontlading komt dan het heilzame moment van de uitademing.
Ik heb ooit eens iemand die mij helemaal in paniek opbelde omdat hij dacht
dat hij dood ging. Hij was enorm aan het hyperventileren . Ik heb hem een
aantal keren de trappen in zijn huis op en neer laten lopen. Toen hij kon
uitademen, heb ik met hem gesproken. Hij was compleet tot rust gekomen.
Is tot rust komen afhankelijk van waar je je
bevindt?
Voor een deel wel. Neem bijvoorbeeld je eigen huis. Ik vind het belangrijk
om thuis een plek te creëren die helemaal van mij is. Je zou het een
soort van altaar kunnen noemen. Een kaarsje aan, eventueel wat wierook erbij
en dan tijd nemen voor jezelf en eventuele zorgen achterlaten.
Wat is je favoriete rustplek binnenshuis?
De tafel waar we nu zitten. Maar eigenlijk kan ik het overal. Het gaat gewoon
om aandacht voor jezelf en de stilte achter de stilte.
En buiten de deur?
Een treurwilg. Die zoek ik dan op en praat er tegen… In een boom zit
energie. Die luistert en absorbeert. Een treurwilg staat symbool voor het
verdriet op deze wereld. Door het ervaren van verdriet ontstaat er een flow,
die uiteindelijk positieve gevoelens in me oproept.
Heb je tot slot nog tips voor je medelevensgenieters?
Twee. Allereerst: maak je niet teveel zorgen. Pak dingen die je kunt veranderen
aan en accepteer de zaken waarvan je het verloop niet kunt beïnvloeden.
Ten tweede wil ik iedereen aanraden om zo veel mogelijk te genieten van alles
wat je doet. Haal uit je leven wat erin zit.
bron: www.zwitserlevengevoel.nl