"Denken is de grootste
vijand van ontspanning"
Interview
Fred van Beek
Fred van Beek (1930) heeft een sonore en rustgevende stem. Hij geldt als de nestor van de Nederlandse massage- en yogawereld. Bijna vijfentwintig jaar lang was hij de vaste masseur van het Nationaal Ballet.
Zijn "gouden" handen hebben vele fans, waaronder diverse bekende Nederlanders. Fred was de oprichter van het Genootschap voor Reflexologie en initieerde onderzoek naar oosterse en westerse massagetechnieken. Wij spraken met Fred over het thema "tijd voor jezelf".
Wat betekent rust voor je?
Rust is nu. Op dit moment speelt het zich af. Denken is je grootste vijand. Zodra je gaat nadenken over rust of ontspanning, registreer je alle spanningen in je lichaam en kom je niet tot rust. Dus: gewoon gaan zitten en het even stil in jezelf laten zijn. De stilte is waarneembaar als je kijkt naar wat er gebeurt, en je niet identificeert met opkomende gedachten. Rust moet je nemen, alsof je een eeuwigheid de tijd hebt.
Maar je hebt al weinig tijd. Hoe schakel je dan je tijdsbesef uit?
Het gaat niet zozeer om het uitschakelen in technische zin. Je moet gewoon jezelf zijn. Wees thuis bij jezelf, voel en laat vooral los. Dat gaat het beste, wanneer je aandacht voor je ademhaling hebt, en met name de uitademing, het leeg maken van jezelf.
Wat is voor jou "tijd voor jezelf"?
Dat is eenvoudig. Jezelf aandacht geven. Al is het maar voor een paar minuten.
Vind je, dat je om rust te kunnen ervaren, je ook stress moet kennen?
Absoluut. Het zijn elkaars tegenpolen. Zoals de dag de nacht nodig heeft, bestaat ontspanning bij de gratie van spanning. Stress is eigenlijk heel gezond, mits je er maar voor zorgt dat je regelmatig op je eiland van rust te vinden bent. Yoga is wat dat betreft een goed voorbeeld. Een heleboel mensen denken dat het alleen maar om ontspannen gaat. Maar dat klopt helemaal niet.
Is yoga dan hard werken?
Nee. Gewoon wakker zijn. Een mooie metafoor is de veer van een wekker. Als je hem maar blijft opdraaien, dan zal hij op een gegeven moment breken. Maar als je hem op het juiste moment laat terugdraaien, zal hij goed blijven functioneren. Dus eerst de spanning, daarna het loslaten.
Wat doe je om je eigen "veer" op te draaien?
Dan gebruik ik de "vuurademhaling". Ik leg mijn handen op mijn buik en adem in verhoogd tempo in en uit. Op die manier verhoog je je adrenalinepeil. Ik doe dat regelmatig als voorbereiding voor mijn lessen of workshops Daarnaast maak ik mijn keel goed open met de zogenaamde leeuwenhouding. Daarbij breng je je tong naar het puntje van je kin en sper je tegelijkertijd je ogen wagenwijd open.
En als je wilt ontspannen?
Dan maak ik gebruik van geluid. Ik leg dan mijn handen op mijn borstkas, haal rustig adem, en adem heel langzaam uit, waarbij ik geluid maak. Zo maak ik contact met mijn binnenkant. Ik kom thuis bij mezelf. Daar word ik rustig van.
Hoe ga je om met cliënten die gespannen zijn?
Dan voer ik eerst de spanning nog een klein beetje verder op. Tot het breekpunt zich aankondigt. Na de ontlading komt dan het heilzame moment van de uitademing. Ik heb ooit eens iemand die mij helemaal in paniek opbelde omdat hij dacht dat hij dood ging. Hij was enorm aan het hyperventileren . Ik heb hem een aantal keren de trappen in zijn huis op en neer laten lopen. Toen hij kon uitademen, heb ik met hem gesproken. Hij was compleet tot rust gekomen.
Is tot rust komen afhankelijk van waar je je bevindt?
Voor een deel wel. Neem bijvoorbeeld je eigen huis. Ik vind het belangrijk om thuis een plek te creëren die helemaal van mij is. Je zou het een soort van altaar kunnen noemen. Een kaarsje aan, eventueel wat wierook erbij en dan tijd nemen voor jezelf en eventuele zorgen achterlaten.
Wat is je favoriete rustplek binnenshuis?
De tafel waar we nu zitten. Maar eigenlijk kan ik het overal. Het gaat gewoon om aandacht voor jezelf en de stilte achter de stilte.
En buiten de deur?
Een treurwilg. Die zoek ik dan op en praat er tegen… In een boom zit energie. Die luistert en absorbeert. Een treurwilg staat symbool voor het verdriet op deze wereld. Door het ervaren van verdriet ontstaat er een flow, die uiteindelijk positieve gevoelens in me oproept.
Heb je tot slot nog tips voor je medelevensgenieters?
Twee. Allereerst: maak je niet teveel zorgen. Pak dingen die je kunt veranderen aan en accepteer de zaken waarvan je het verloop niet kunt beïnvloeden. Ten tweede wil ik iedereen aanraden om zo veel mogelijk te genieten van alles wat je doet. Haal uit je leven wat erin zit.
bron: www.zwitserlevengevoel.nl